‏ Jeremiah 31

1องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ในครั้งนั้น เราจะเป็นพระเจ้าของอิสราเอลทุกตระกูล และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา”

2 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ชนชาติที่รอดชีวิตจากคมดาบ
จะได้รับพระคุณในถิ่นกันดาร
เราจะมาเพื่อให้อิสราเอลได้พักสงบ”
3 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปรากฏแก่พวกเราในอดีต ▼

▼หรือองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงปรากฏแก่พวกเราจากที่ไกล

และตรัสว่า

“เราได้รักเจ้าด้วยความรักนิรันดร์
เราได้โน้มนำเจ้าเข้ามาหาเราด้วยความรักความเอ็นดู
4อิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย เราจะสร้างเจ้าขึ้นมาอีก
และเจ้าจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่
เจ้าจะหยิบรำมะนาขึ้นมาอีกครั้ง
และออกไปเต้นรำกับผู้ที่รื่นเริงยินดี
5เจ้าจะทำไร่องุ่น
บนภูเขาของสะมาเรียอีกครั้ง
กสิกรจะเพาะปลูก
และชื่นชมกับพืชผลที่ได้
6จะมีวันหนึ่งซึ่งยามรักษาการณ์ร้องบอก
บนภูเขาของเอฟราอิมว่า
‘มาเถิด ให้พวกเราขึ้นไปยังศิโยน
ไปเข้าเฝ้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา’ ”
7 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“จงร้องเพลงรื่นเริงยินดีให้ยาโคบ
จงโห่ร้องให้กับผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในหมู่ประชาชาติ
จงร้องเพลงสรรเสริญให้ได้ยินทั่วกันว่า
‘ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงช่วยชนหยิบมือที่เหลือของอิสราเอล
ประชากรของพระองค์’
8ดูเถิด เราจะนำพวกเขามาจากดินแดนทางเหนือ
และรวบรวมพวกเขามาจากสุดปลายแผ่นดินโลก
ในหมู่พวกเขามีคนตาบอดและคนง่อย
หญิงมีครรภ์และผู้หญิงที่กำลังจะคลอดลูก
ฝูงชนกลุ่มใหญ่จะกลับมา
9พวกเขาจะร้องไห้มา
พวกเขาจะอธิษฐานขณะที่เรานำพวกเขากลับมา
เราจะนำพวกเขาเลียบธารน้ำ
มาตามทางราบเรียบซึ่งพวกเขาจะไม่สะดุดล้ม
เพราะเราเป็นบิดาของอิสราเอล
และเอฟราอิมเป็นลูกชายหัวปีของเรา

10“ประชาชาติทั้งหลาย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า
จงประกาศในดินแดนชายฝั่งทะเลอันไกลโพ้นว่า
‘พระองค์ผู้ทรงทำให้ชนอิสราเอลกระจัดกระจายจะทรงรวบรวมพวกเขากลับมา
และจะทรงดูแลพวกเขาเหมือนคนเลี้ยงแกะดูแลฝูงแกะของตน’
11เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงไถ่ยาโคบ
จะทรงไถ่พวกเขาออกจากมือของผู้ที่เข้มแข็งกว่าพวกเขา
12พวกเขาจะมาและโห่ร้องยินดีบนภูเขาศิโยน
จะชื่นชมยินดีในสิ่งดีงามจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
ทั้งเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมัน
ลูกอ่อนในฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์
ใจของพวกเขาจะเป็นเหมือนสวนที่ได้รับน้ำชุ่มฉ่ำ
และพวกเขาจะไม่ต้องทุกข์โศกอีกต่อไป
13หญิงสาวจะร่ายรำและยินดี
ผู้ชายทั้งหนุ่มและแก่ก็เช่นกัน
เราจะเปลี่ยนความโศกเศร้าของเขาให้กลายเป็นความยินดี
เราจะให้การปลอบประโลมและความชื่นชมยินดีแก่เขาแทนความทุกข์โศก
14เราจะให้ปุโรหิตอิ่มเอมด้วยความอุดมสมบูรณ์
ประชากรของเราจะอิ่มด้วยความอุดมสมบูรณ์จากเรา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
15 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ได้ยินเสียงหนึ่งในรามาห์
เป็นเสียงคร่ำครวญสะอึกสะอื้น
ราเชลร่ำไห้ถึงลูกๆ ของนาง
และไม่ยอมรับคำปลอบโยนใดๆ
เพราะลูกๆ ของนางจากไปเสียแล้ว”
16 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“หยุดร้องไห้
หยุดหลั่งน้ำตาเสียเถิด
เพราะผลงานของเจ้าจะได้รับรางวัล”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“พวกเขาจะกลับมาจากแดนศัตรู
17ดังนั้นอนาคตของเจ้ายังมีความหวัง”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“ลูกๆ ของเจ้าจะกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนของตนอีก

18“แน่ทีเดียว เราได้ยินเสียงเอฟราอิมโอดครวญว่า
‘พระองค์ทรงฝึกข้าพระองค์เหมือนฝึกลูกวัวที่ยังไม่เชื่อง
และข้าพระองค์ก็ถูกฝึกฝน
โปรดทรงช่วยให้ข้าพระองค์คืนสู่ปกติสุข แล้วข้าพระองค์จะหวนกลับมา
เพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพระองค์
19เมื่อข้าพระองค์หลงทางไปแล้ว
ข้าพระองค์ก็สำนึกผิด
เมื่อข้าพระองค์เข้าใจแล้ว
ข้าพระองค์ก็ตีอกชกตัว
ข้าพระองค์อับอายและตกต่ำ
เพราะทนรับความอัปยศอดสูจากบาปที่ทำในวัยหนุ่ม’
20เอฟราอิมเป็นลูกชายที่รัก
เป็นลูกคนโปรดของเราไม่ใช่หรือ?
แม้เราจะพูดตำหนิเขาเนืองๆ
แต่เราก็ยังคงคิดถึงเขา
ฉะนั้นจิตใจของเราอาลัยหาเขา
เราเอ็นดูสงสารเขายิ่งนัก”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

21“จงตั้งป้ายริมทางขึ้น
ตั้งป้ายชี้ทางไว้
สังเกตทางหลวง
เส้นทางที่เจ้าดำเนินไป
อิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย กลับมาเถิด
จงกลับมายังหัวเมืองต่างๆ ของเจ้า
22ลูกสาวไม่ซื่อเอ๋ย
เจ้าจะเตร็ดเตร่ไปนานสักเท่าใด?
องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสร้างสิ่งใหม่ในโลกคือ
ผู้หญิงคนหนึ่งจะโอบล้อม ▼

▼หรือจะเที่ยวเสาะหาหรือจะปกป้อง

ผู้ชายไว้”
23พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เมื่อเรานำพวกเขากลับมาจากการเป็นเชลย ▼

▼หรือเมื่อเราให้เขากลับสู่สภาพดีดังเดิม

ประชาชนในยูดาห์และหัวเมืองต่างๆ จะกลับมาพูดอย่างแต่ก่อนว่า ‘ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรเจ้าเถิด ที่พำนักอันชอบธรรมเอ๋ย ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เอ๋ย’ 24ผู้คนทั้งชาวนาและผู้ที่โยกย้ายไปกับฝูงสัตว์ของตนจะอาศัยอยู่ร่วมกันในยูดาห์และหัวเมืองต่างๆ ของยูดาห์ 25เราจะให้คนอ่อนระโหยชุ่มชื่นขึ้นใหม่ และให้คนหมดแรงได้อิ่มเอม”

26ถึงตอนนี้ข้าพเจ้าก็ตื่นขึ้นมองไปรอบๆ การนอนหลับครั้งนี้ทำให้ข้าพเจ้าชื่นใจ

27 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เวลานั้นจะมาถึง เมื่อเราจะสร้างพงศ์พันธุ์อิสราเอลและยูดาห์ โดยให้ทั้งมนุษย์และสัตว์มีลูกหลานมากมาย 28เช่นเดียวกับที่เราจับตาดูพวกเขาเพื่อถอนรากถอนโคนและรื้อโค่น คว่ำทลาย ล้างผลาญและนำภัยพิบัติมา เราก็จะจับตาดูเขาเพื่อปลูกและสร้างขึ้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น 29“เมื่อถึงเวลานั้นผู้คนจะเลิกพูดว่า

“‘พ่อกินองุ่นเปรี้ยว
ลูกๆ ก็เข็ดฟัน’
30เพราะแต่ละคนจะตายเพราะบาปของตนเอง ใครกินองุ่นเปรี้ยว คนนั้นก็เข็ดฟัน”

31 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เวลานั้นจะมาถึง
เมื่อเราจะทำพันธสัญญาใหม่
กับพงศ์พันธุ์อิสราเอล
และกับพงศ์พันธุ์ยูดาห์
32เป็นพันธสัญญาซึ่งไม่เหมือนพันธสัญญา
ที่เราได้ทำไว้กับบรรพบุรุษของพวกเขา
เมื่อเราจูงมือพวกเขา
นำออกมาจากดินแดนอียิปต์
เพราะพวกเขาละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับเรา
ทั้งๆ ที่เราเป็นเจ้านายของ ▼

▼ฉบับ LXX. และ Syr. ว่าและเราได้หันไปจาก

พวกเขา ▼

▼ภาษาฮีบรูว่าสามีของพวกเขา

”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
33 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับพงศ์พันธุ์อิสราเอล
หลังจากสมัยนั้น
คือเราจะใส่บทบัญญัติของเราในจิตใจของพวกเขา
จารึกบนหัวใจของพวกเขา
เราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา
และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา
34ผู้คนจะไม่สอนเพื่อนบ้าน
หรือสอนพี่น้องของตนอีกต่อไปว่า ‘จงรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า’
เพราะพวกเขาทุกคนจะรู้จักเรา
ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดไปจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“เพราะเราจะอภัยความชั่วร้ายของเขา
และจะไม่จดจำบาปทั้งหลายของเขาอีกต่อไป”
35 องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงตั้งดวงอาทิตย์

ให้ส่องแสงยามกลางวัน
ผู้ทรงบัญชาดวงจันทร์และดวงดาว
ให้ส่องแสงยามกลางคืน
ผู้ทรงกวนทะเล
จนคลื่นคำรามกึกก้อง
ทรงพระนามว่า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
36 องค์พระผู้เป็นเจ้า ประกาศว่า
“ตราบใดที่กฎเกณฑ์ธรรมชาติเหล่านี้ยังไม่ลับหายไปต่อหน้าเรา
ตราบนั้นวงศ์วานอิสราเอล
จะยังคงเป็นประชาชาติหนึ่งต่อหน้าเราเสมอ”
37 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ต่อเมื่อฟ้าสวรรค์เบื้องบนหยั่งถึงได้
และฐานรากของโลกเบื้องล่างถูกค้นพบ
เราจึงจะละทิ้งวงศ์วานอิสราเอล
เพราะทุกสิ่งที่พวกเขาได้ทำ”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
38 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “วันเวลาจะมาถึง เมื่อกรุงนี้จะได้รับการสร้างขึ้นใหม่เพื่อเรา ตั้งแต่หอคอยฮานันเอลถึงประตูมุม 39สายวัดจะขึงตรงจากที่นั่นจดเนินเขากาเรบ แล้วเลี้ยวไปยังโกอาห์ 40ทั่วทั้งหุบเขาซึ่งเป็นที่ทิ้งซากศพและเถ้าถ่าน ตลอดจนลาดเขาต่างๆ สู่หุบเขาขิดโรนทางฟากตะวันออก ไปจนถึงมุมประตูม้าจะบริสุทธิ์แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า กรุงนี้จะไม่ถูกถอนรากถอนโคนหรือล้มล้างอีกต่อไป”